Przydałoby się jakoś reklamować, bo pustki xD

Pierwszy, hehe...xD

No nie wierzę, Syru się rejestrnął i na dobitkę zapisał... O^e Do połowy, ale jednak...xD

Imię: Julian.
Nazwisko: Richings.
Wiek: 52 lata.
Płeć: Mężczyzna.
Charakter:
Ulubione zajęcia:
Praca: Król, zdaje się ;-;
Zamożność (wypełnia admin):
Koń: Arab imieniem Camier.
http://republika.pl/blog_da_4882865/7532049/tr/3689_czarny_kon_na_wybiegu.jpg
Żona: Brak, no nie? ;-;
Dzieci: Syn Frederick, adoptowany - z tego co się umawialiśmy ;-; (ja nic o tym nie wiem o.O - Fred)
Rzeczy: Większość w zamku, przy sobie nosi tylko parę sztyletów ukrytych tak, żeby łatwo było ich dobyć, a ciężko zauważyć.
Zbroja:
Broń:
Pieniądze:

Resztę uzupełnię później, bo mi się nie chce jak diabli ;-;

Nawet nie zauważyłem, kiedy wjechałem do lasu. Della tak pochłonęła moją uwagę, że zapomniałem o Tristanie. Koń szedł przed siebie, spacerując ze mną na grzbiecie.

Wstałem i z kieszeni wyjąłem dwie monety. Zostawiłem je na stole i ruszyłem ku wyjściu. Odwiązałem Dellę i dosiadłem jej, i poklepałem ją po szyi. Odjechałem kawałek, czekając na Tristana. /zt/

- Z największą przyjemnością - odpowiedział, dopijając piwa.

-Zawsze do usług. - uśmiechnąłem się i skłoniłem, jak tylko pozwalał mi stół. Piwo na szczęście mi się skończyło, a na dnie kufla zostały tylko grudki ziemi i jakiś inny syf.
-Masz ochotę na przejażdżkę? - spytałem, dalej patrząc na Dellę i inne konie.

- Dzięki za miłe powitanie - odparł, biorąc wielki łyk piwa

Usłyszawszy głos swojego przyjaciela, którego zwać mogę bratem, prychnąłem.
-Goń się. - mruknąłem, po czym uśmiech mimowolnie wypełzł na me usta. Przyglądałem się znanej mi twarzy, by zaraz wrócić do doglądania koni.
-To piwo jest okropne, ale z jakiegoś powodu je lubię... - powiedziałem, upijając łyk złoto-brunatnego napoju. Ludzie przyglądali nam się z niekrytym zaciekawieniem, lękiem lub wstrętem.

Rad był, że jego przyjaciel zaprosił go na spotkanie, jednakże nieco zdziwił się, iż drogi książę Frederick wybrał takie miejsce. Ale no cóż, próśb i rozkazów członków królewskiej rodziny się nie kwestionuje. Tristan wszedł pewnym krokiem do karczmy, zamówił jakieś piwo, a gdy otrzymał kufel ruszył do stolika, gdzie wypatrzył Fredericka.
- Wasza wysokość - powiedział niezbyt głośno, szczerząc się zawadiacko.